Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

ΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑΣ Χ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ



Μια συλλογή, με το βλέμμα της Δήμητρας Χριστοδούλου να «σαρώνει» στην κυριολεξία, κάθε γωνιά της πόλης. Aνθρωποι της καθημερινότητας, μικροί άνθρωποι του μόχθου, «φέτες ζωής» μιας πολιτείας σε παρακμή, προβάλλουν ανάγλυφα μέσα από τους στίχους της.
Ατμόσφαιρα πένθους, εγκατάλειψης, φθοράς. Προσωπικές περιπλανήσεις, εξομολογήσεις με γερές δόσεις αυτοσαρκασμού, μνήμες, σκέψεις, συναισθήματα, πρόσωπα και  αντικείμενα, συνθέτουν ένα τοπίο υψηλού δραματικού φορτίου. Συμπαντικό και ατομικό σε δυναμική σύζευξη, όνειρο και ισχυρός ρεαλισμός ,ζωντανές εικόνες αλλά όχι φλύαρες ,συναίσθημα που παρασύρει αλλά δεν παρασύρεται.
Μια ιδιότυπη «αφή» της υπαρξιακής αγωνίας της ποιήτριας με την πραγματικότητα.
Ενας λυρικός απέριττος κόσμος στοχασμού, που μου κράτησε εκλεκτή συντροφιά τις τελευταίες νύχτες!!/////////////εφη καλογεροπούλου


ΦΙΛΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Ας δώσουμε όνομα στον λόφο εκείνο!
Ανασηκώνεται απ τη γη κατάπληκτος
Σαν κάποιος που ξυπνά στο φέρετρό του.
Ας ονομάσουμε την εγκατάλειψη έλξη.
Χρόνο το χρόνο η θνητότητα απλώνεται
Πάνω στο πρόσωπο σαν ανήσυχο όνειρο
Κι ο ύπνος συνεχίζεται γύψινος
Πάνω από στρέμματα σκόνης.
Λοιπόν, ας πούμε και την έγερση θρύλο.
Ολο και κάποιος θα μας έχει αγαπήσει,
Ώστε να τον κρατήσει ζωντανό.




ΚΟΤΣΙΔΑΚΙΑ ΜΕ ΦΙΟΓΚΟ
Όταν τα δάχτυλα χτυπάνε ώρα στο τραπέζι
Και το κεφάλι μου ζυγίζει σίδερο,...
Όταν το κινητό στέκει αχρείαστο στη θήκη,
Τσόφλι ενός τζίτζικα που’χει στεγνώσει,
Όταν η σκέψη μου είναι ρύζι με στάχτη,
Εξαίσιο έδεσμα για ψάρια,
Τότε αρχίζει να γελά από το κάδρο του
Ο πατέρας μου ο συχωρεμένος,
Ερασιτέχνης τενόρος και αντάρτης
Που,αφού γέρασε στη ραπτική,
Έκαμε έξι χρόνια στο κρεβάτι,
Πριν παραδώσει την ψυχή.
Σκέφτομαι πόσο λίγο του ‘ χω μοιάσει.
Και φάλτσα κι ούτε ένα κουμπί να ράψω.
Κι ούτε που σήκωσα ποτέ κεφάλι,
Παρά μονάχα για να φανταστώ τη φλόγα
Που κατακαίει τη σπηλιά του ουρανού.
Μέσα στα αποκαϊδια της βαδίζουν
Με πέδιλα από λευκές πεταλούδες
Οι πατεράδες με τα κοριτσάκια τους.
Εκείνοι σιωπούν κι αυτά ρωτάνε
Τραβώντας τους από το γύψινο μανίκι.

ΔΗΜΗΤΡΑ Χ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΠΑΡΑΚΤΙΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ
ΕΚΔ ΜΕΛΑΝΙ,2017


Δεν υπάρχουν σχόλια: