
Αυτές οι νότες
που σας στέλνω με την άνωση
δεν έχουν πια κανένα μουσικό ενδιαφέρον.
Απ’ τον καιρό του ναυαγίου
που αργά μας σώριασε τους δυo
ως κάτω στον βυθό
σαν βάρος έκπληκτο
το πιάνο του ολόφωτου υπερωκεανίου κι εγώ
έχουμε γίνει μάλλον μια διακόσμηση πυθμένος
μια υπόκωφη επίπλωση βυθού
ένα λουλούδι εξωτικό
ή ένα τεράστιο όστρακο
φωλιά ιπποκάμπων
διάδρομος ψαριών που όλο απορούν
μπρος στην ασπρόμαυρη αυτή μνήμη
του παπιγιόν των πλήκτρων του κολάρου.
Κι αν σε καμιά βαρκάδα σας
διακρίνετε στην ήρεμη επιφάνεια
τρεις πέντε δέκα φυσαλίδες
σαν ντο και σολ και μι
μη φανταστείτε μουσική
είναι λίγη σκουριά που όταν θυμάται
πιέζει κι ανεβαίνει.
Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε.
το πιάνο μου κι εγώ
είμαστ’ εδώ πολύ καλά
εκπνέοντας ίσως πότε πότε νότες άσχετες
αλλά μες στην ασφάλεια πλήρους ναυαγίου
και ιδίως
μακριά επιτέλους
από κάθε προοπτική πνιγμού.
Γιάννης Βαρβέρης
Από τη συλλογή Πιάνο βυθού (1991)
8 σχόλια:
τι καταπληκτική γραφή!
δες κι αυτό ...
http://environmentfood.blogspot.com/2010/06/in-cool-of-day.html
έχει μια ωραία φωτογραφία και μερικές αγαπημένες νότες
Γιάννη
πράγματι εκλεκτή γραφή.
σε επισκέφτηκα !! καλά να περνάς!!!
από τα καλύτερα του εξαιρετικού Γιάννη Βαρβέρη... να σαι καλά!
nimertis
λιτότητα και ουσία
χαίρομαι που σου αρεσε.
Μου αρέσει πολύ ο Βαρβέρης....
αλλά και η μουσική που διάλεξες...
τι γλύκα που έχει....
Σκέτη μαγεία....
:-)))
ακανόνιστη, είναι και για μένα απο τους κορυφαίους της γενιάς του αλλά και πολύ καλός κριτικός θεάτρου.
η σκέψη του διεισδυτική και γοητευτική ανοίγει δρόμους,κομίζει συγκινήσεις,...
η μουσική του Χατζιδάκη ηταν η μόνη που διάβαζε τους στίχους μέσα μου
φιλιά!
Eξαιρετική επιλογή! Από τα πιο αγαπημένα μου του Βαρβέρη. Όποιος ενδιαφέρεται,μπορεί να το βρει στο youtube,σε ανάγνωση του ίδιου του ποιητή.
Ετερώνυμος
θα συμφωνήσω! ευχαριστούμε πολύ για την πληροφορία,..νασαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου